DIAN HONG HONG – czarna herbata z Yunnanu

Dianhong (滇红) oznacza po prostu czarną herbatę z Yunnanu, wytwarzaną z wielkolistnej odmiany drzewa herbacianego.
Dian Honghong to jej klasyczna wersja, ale przy nadawaniu jej nazwy postanowiliśmy pobawić się słowem, by odróżnić ją od drugiej czarnej herbaty z Yunnanu w naszej ofercie.

Słowo Dian (滇) to inna, zwyczajowa nazwa prowincji Yunnan, a hong (红) oznacza po chińsku „czerwona” – tak w Chinach określa się czarną herbatę. Honghong (烘红) nawiązuje do metody wytwarzania tych herbat, czyli suszenia liści w piecu ciepłym powietrzem, a zapisane innymi znakami jako 红红 może też znaczyć „czerwoniutka”, co pięknie oddaje barwę naparu.

Pochodzenie i tradycja

Nasza herbata pochodzi z ogrodów położonych w południowej części chińskiej prowincji Yunnan, niedaleko granicy z Laosem. To klasyczna czarna herbata z tego regionu, wytwarzana według współczesnych metod znanych z południowo-wschodnich rejonów Chin, a wprowadzonych do Yunnanu w latach trzydziestych XX wieku. Liście poddawane są pełnej oksydacji i suszone ciepłym powietrzem w piecach.

Wygląd i charakterystyka

Duże, skręcone liście często zawierają nierozwinięte pąki liściowe pokryte delikatnym, złocistym puchem. Napar jest przejrzysty i przybiera barwę od miedzianej po głęboki bursztyn z refleksami czerwieni i złota.

Smak i aromat

Dian Honghong zachwyca wyraźną, naturalną słodyczą o miodowym charakterze, otuloną nutami soczystych brzoskwiń i dojrzałych moreli. W smaku pojawiają się także akcenty karmelu, słodu i suszonych owoców, które nadają jej deserowej głębi. Napar jest gładki, miękki i ciepły, pozostawiający długi, słodki posmak.

Dlaczego warto spróbować?

To klasyczna herbata typu dianhong w najlepszym wydaniu – aksamitna, miodowa i pełna owocowej głębi. Doskonała herbata na co dzień. Szczególnie polecam ją na długie, jesienne wieczory, gdy owinięci ciepłym kocykiem czytamy książki w zaciszu domu, a herbata koi nas i otula od wewnątrz.

Gdy mój dziadek, który słodzi wszystkie ciepłe napoje, i to niemało, skosztował yunnańskiej czarnej herbaty po raz pierwszy, skomentował tylko:
– Mhm, dobra, nawet cukru nie trzeba!